“การสื่อสารภาพลักษณ์ที่สะท้อนอัตลักษณ์ความเป็นนักร้องของ “มาช่า วัฒนพานิช” ในมุมมองของการสื่อสารการตลาด(Marketing Communication) สามารถพิจารณาได้ว่ามาช่า วัฒนพานิช เปรียบเสมือนเป็นตราสินค้าตราหนึ่ง หรือ (Personal Branding) และตราสินค้า (Brand) นั้นเป็นทุก สิ่งทุกอย่างของผลิตภัณฑ์ทั้งหมด ทั้งส่วนที่จับต้องได้ (tangible) และยังครอบคลุมไปถึงสิ่งที่จับต้องไม่ได้ (intangible) อีกชั้นหนึ่งไม่ว่าจะเป็น ความน่าเชื่อถือ (trust/reliability) ความมั่นใจ (confidence) ความคุ้นเคย (familiarity) ประสบการณ์ที่ได้สะสมมา (shared experiences) ความสัมพันธ์ และความผูกพัน (relationship) สถานภาพ(status) รวมไปถึงบุคลิกภาพ(personality)ตามแนวคิดเกี่ยวกับประเด็นที่น่าสนใจในการสร้างแบรนด์ได้ผลของ วิทวัส รุ่งเรืองผล (2553)

โดยหวังว่าจะรูปแบบของการสื่อสารภาพลักษณ์ของมาช่า วัฒนพานิช จะสามารถใช้เป็น “ต้นแบบ” ในการสื่อสารการตลาด การสื่ออสารภาพลักษณ์ และสื่อสารตราสินค้า เพื่อการสร้างศิลปิน นักร้องให้มีลักษณะเป็น “ตราสินค้า” (Personal Branding) ที่มีเสถียรภาพและยั่งยืนต่อไปในอนาคต เหมือนดังท่ีได้เกิดขึ้นมาแล้วกับ “มาช่า วัฒนพานิช”

จากบทความ “การสื่อสารภาพลักษณ์ที่สะท้อนอันลักษณ์การเป็นนักร้องของ มาช่า วัฒนพานิช” วารสารนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีที่ 30 ฉบับที่ 3 (ตุลาคม-ธันวาคม 2555)

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ประกายกาวิล ศรีจินดา
กรรมการบริหารหลักสูตร
นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสาร